Terug naar Hades
Toen ik in het begin van de jaren 90 het boek van Jean Sinoda Bolen over de Griekse goden las, ging er een fascinerende wereld voor mij open. Al van toen ik een kind was vond ik schilderijen met Goden en mythes erg interessant om te bekijken. Ik vroeg me vaak af wat voor verhaal er achter zat. De Griekse goden zijn soms een zootje ongeregeld en ze lijken in alles op ons. Ze hebben onze grote en kleine trekjes en ze kunnen ook erge ruzie maken onderling. Wat je van een God niet snel zou verwachten.
Jean Sinoda Bolen, ontdekte in haar jarenlange praktijk als psychotherapeute dat ieder van ons een behoorlijke portie godendom in zich heeft. Ze schreef er uiteindelijk twee boeken over. Dit werden al snel bestsellers. De schrijfster deelt mensen op in 7 vrouwelijke godinnen en 8 mannelijke goden. Dit zijn de archetypen waar ook Carl Gustav Jung het wel eens over heeft. Als je de goden van dichtbij bekijkt ga je jezelf erin herkennen. Daardoor krijg je niet alleen inzicht in je eigen persoonlijkheid, maar ook in de persoonlijkheden van je familie en vrienden.
In onze huidige maatschappij, en ook lang daarvoor, is het belangrijk om aan een bepaald beeld te voldoen. Dit begint al in de vroege kindertijd. Maar vanuit het perspectief van de Goden, zie je dat iedereen meetelt en dat er verschillende persoonlijkheden zijn met een waaier aan talenten die allemaal van belang zijn. Je kan het vergelijken met een tandwiel. Het ene stukje kan niet draaien zonder het andere.
Persephone en Hades
Er was eens een mooi, lief en onschuldig meisje. Haar naam was Persephone. Haar moeder Demeter was gek op haar en ze vormden een symbiose. Ze konden geen dag zonder elkaar. Op een dag ging Persephone bloemen plukken in het veld. Dit was haar favoriete bezigheid. Hades de god van de onderwereld was toevallig in de buurt en werd op slag verliefd op Persephone. Maar hij durfde haar niet zomaar te benaderen. Lang dacht hij na over hoe hij haar het hof kon maken. Maar Hades was geen man om iemand het hof te maken. Daarom besloot hij om een list te verzinnen. Hij spande zijn rijtuig in met zijn mooiste zwarte paarden en reed naar de plek waar Persephone meestal stond in het bloemenveld. Daar liet hij een grote aardbeving ontstaan zodat de aarde open scheurde. Hij greep het meisje vast en trok haar mee naar beneden en sloot de aarde weer. Demeter was zo ontzet dat ze alleen nog maar kon huilen. Onmiddellijk ging ze op zoek naar haar mooie dochter. Overal zocht ze en ze had geen rust. Uiteindelijk kreeg ze een tip en ze ontdekte haar dochter bij Hades. Woedend ging ze tekeer tegen hem. Hades die nooit ergens bang voor was, kreeg toch een beetje een schuldgevoel. Hij maakte een compromis. Op de dag van de eerste mei mag Persephone naar haar moeder gaan en in de nacht van 31 oktober gaat Persephone terug naar de onderwereld en haar man Hades. Het is precies op die dag dat we het feest van de overledenen vieren en ook in deze periode vierden onze voorouders in het noorden de wilde jacht van Wodan. Er werd verteld dat als je op 31 oktober naar een oude grafheuvel gaat, je elfen kan horen zingen en feesten onder de grond.
Novemberavonden worden nog mooier als je elkaar een mooi en spannend verhaal vertelt. Het brengt je de gift van het naar binnen keren, lekker bij de haard zitten en je fantasie de vrije loop laten. Zoals deze mooie lieve muizen van de Britse illustrator Jill Barklem.
Geschreven door Hannelore Van Even 13.11.2023
