De selkie en het lied van de zee

Vanavond is het Halloween en volle maan. Het is een mooie tijd van schaduwen en prachtige kleuren en geuren in de natuur. Bessen en rozenbottels groeien weelderig en de dauw weeft spookachtige draden over de vochtige aarde. Ook de zeehondenpuppies die deze zomer geboren werden zijn nu oud genoeg om mee op reis te gaan met de grote zeehonden. Ze gaan voor het eerst in de wilde en ruwe zee en leren hoe leuk het kan zijn om je te laten meenemen door de golven. Een echt feestje dus als je een zeehond bent. Het is daarom de ideale tijd om het verhaal van de Selkie te vertellen. Het is een hele oude legende en het werd vooral verteld in Schotland en Ierland. Maar ook in Bretagne en Normandië in Frankrijk is de Selkie bekend.

Wat is een Selkie? Het is een zeehond, maar geen gewone. Onder het zachte zeehondenjasje woont een meisje of soms een jongen. Als ze aan land komt met de andere zeehonden, die regelmatig van het ene strand naar het andere trekken, kan ze haar zeehondenhuid uit doen. Er komt dan een beeldschoon meisje tevoorschijn met de blik van oneindige blauwe wateren in haar ogen.

Heb je als jongen het geluk (of het ongeluk) om de huid van een selkie te vinden dan mag je met haar trouwen. Maar hou er wel rekening mee dat dit meisje altijd naar de zee zal blijven verlangen. Je moet het jasje dus heel goed bewaren in een koffertje met een slot waarvan alleen jij de sleutel hebt. Want als de selkie haar jasje terugvindt is ze weer weg naar haar soortgenoten en komt nooit meer terug. Je zou voor minder een gebroken hart krijgen.

Selkies kunnen heel mooi zingen en zingen vaak als het verlangen naar de zee te groot is, een mooi en droevig lied. Lang lang geleden rond 1989, was ik een keer in Schotland op het eiland Skye. We waren in een klein dorpje dat aan een baai lag. Je kon er uren over het water kijken en het was heerlijk om daar op je eentje te zitten en te tekenen op de pier die een eindje in het water lag. Plotseling hoorde ik een vreemd en snoevend geluid. Een zware ademhaling. En vlak voor mij in het water zat een zeehond naar mij te staren. Hij of zij keek me aan met prachtige zwarte, glanzende ogen. Ik bleef heel stil zitten en zo keken de zeehond en ik een tijdje naar elkaar. Het was een magisch moment waarop de tijd stil stond. Even dacht ik dat het misschien een selkie was. Na een tijdje dook de zeehond weg en zag ik zijn achtervinnen nog een stukje uit het water steken. Toen was hij weg. Maar het was net alsof hij in mijn ziel iets achterliet dat van onschatbare waarde was en ik mijn hele verdere leven zou meedragen. Het was het lied van de zee, de wilde zee en het bruisende water dat fluistert in je oor en zegt dat je je wilde natuur mag volgen. Het is oké om te zwemmen en vrij te zijn en je ziel te volgen. Het is oké om een selkie te zijn. Om af en toe je jasje te zoeken als je de roep van veraf hoort.

Jaren later kreeg ik van mijn lieve buurvrouw Marjolein een tekenfilm voor mijn verjaardag cadeau. Ook Marjolein is bezig met legendarische wezens en oude verhalen. Haar tweede naam is zelfs Gandalf. Met zo’n naam kan het niet anders dan dat je contact kan leggen met een selkie. De film was veel meer dan een cadeau. Wat is het mooi om een tekenfilm van een eeuwenoude legende te maken. Zo kunnen kinderen over de hele wereld weer in contact komen met deze magische mythe. Het werd mijn missie om de selkie aan iedereen en vooral mijn leerlingen voor te stellen. Een aantal jaren geleden deden we een heus selkie project. Kijk maar. Alle kinderen waren gefascineerd door onze lieve Selkie: Saoirse, dat spreek je uit als Siergée.

Heel graag stel ik jullie The song of the sea voor van Tomm Moore. Je kan de film nog steeds kopen en bekijken op alle kanalen. Ook de soundtrack is adembenemend met de prachtige muziek van Bruno Coulais in samenwerking met de folkband Kila. Je kan een stukje van de film bekijken en beluisteren via deze link.

Geniet van een mooie Halloween tijd. Als het donker wordt, steek dan een kaars aan of een pompoenlichtje en luister naar de wind en de regen die tegen het raam tikt. Wentel je in een warm dekentje met een kopje thee of warme melk en kijk naar The Song of the sea, of droom lekker weg bij de gedachte aan de selkie die met de andere zeehonden lekker aan het zwemmen is en kunstjes maakt zoals om ter sierlijkst voor de maan uit het water springen (het favoriete spelletje van zeehonden en selkies).

Happy selkie time lieve lezers,

Hannelore