Je gevoelens als kompas

'Je moet niet verdrietig zijn'

'Stop eens met wenen'

'Wordt toch eens niet zo snel boos'

'Stel je niet zo aan'

Komen deze zinnetjes je bekend voor? Misschien hoorde je ze vroeger van je ouders of misschien zeg je ze soms tegen jezelf of tegen je kinderen of kleinkinderen? Deze 'onschuldige woorden' zorgen er echter wel voor dat we af en toe onze gevoelens onderdrukken. Ken je het gevoel dat je zou willen huilen maar het niet durft? Misschien omdat het niet gepast is of omdat je bang bent voor de reacties van anderen? Dan voel je letterlijk een krop (een blokkade) in je keel. We blokkeren dan de energie die wil stromen. Als we onze gevoelens steeds opnieuw wegduwen en niet aankijken dan ontstaan er meerdere blokkades in ons lichaam. Heel veel volwassenen lopen - soms zelfs zonder zich er bewust van te zijn - rond met gevoelens van 'opgekropte woede' of 'onverwerkt verdriet' wat kan leiden tot allerlei kwaaltjes en ziektes. 

De herfstequinox van 21 september luidt het einde van de zomer in. Dan is de dag even lang als de nacht. Nadien worden de dagen steeds korter en het licht schaarser. Het is dus een ideaal moment om even stil te staan en de balans op te maken. 

'De blaadjes beginnen te verkleuren en de herfst doet zijn intrede. In die periode voelt Hannah zich soms een beetje somber.
Binnenkort moet ze weer van die saaie kriebelige broekkousen aan, of erger nog, een broek. En dan duurt het niet lang meer of ook de jassen, sjaals, mutsen en wanten worden weer uit de kast gehaald. Hannah houdt niet van koude en al helemaal niet van regen.'

stukje uit De Maanvallei, een magische reis

Om blokkades te vermijden en de energie in ons lichaam weer te laten stromen is het belangrijk om onze gevoelens te observeren en ze niet weg te duwen. Dat is belangrijk in om het even welke situatie. Gevoelens van somberheid, boosheid, verdriet, schaamte, ... Laat ze toe en observeer ze. Want als ze er mogen zijn en je jezelf niet veroordeelt verzachten ze vanzelf. Het is zeker niet makkelijk om dit te doen want de meeste mensen hebben dit nooit geleerd. We onderdrukken echter niet alleen onze negatieve gevoelens maar soms duwen we ook positieve gevoelens weg. Zeker als er andere mensen bij zijn. Durf jij nog een vreugdedansje te doen als je één van je doelen hebt bereikt? Hoeveel keer steek je je handen dankbaar in de lucht als je iets moois hebt meegemaakt? Zoals een voetballer die de winnende goal scoort? Laat ook deze gevoelens toe en vier je successen, hoe klein ze ook mogen zijn. 

Hoeveel 'gezonder' zouden onze kinderen opgroeien als we hen dit nu al leren? Hoeveel beter zouden ze zichzelf dan leren kennen? In de Maanvallei gebruiken Hannah en Mathias hun gevoelens als kompas. Omdat we dit zo'n belangrijk thema vinden verschijnen er op onze website binnenkort een aantal praktische oefeningen om samen met je kind te leren kijken naar hun gevoelens en ze volledig toe te laten. Zo kunnen wij hen nu al leren dat emoties er zijn om ons de weg te wijzen. En dat ons buikgevoel ons altijd naar het juiste pad zal leiden.

Geschreven door Shelley Swinnen 14.09.2023